ენსარი: ნასირ სიტყვის მრავლობითი ფორმაა და დამხმარეებს ნიშნავს.როგორც ტერმინი კი 

რჯულის გულისთვის მექადან მედინაში

გადასახლებულ წმინდა შუამავალზე (ს.ა.ვ) და მის მეგობრებზემასპინძლობის გამწევი და ყოველგვარი 

დახმარების აღმომჩენი მედინელიმუსლიმნებია.

წმინდა მუჰამედმა (ს.ა.ვ) მედინეში გადასახლებამდე მექელიმუსლიმები (მუჰაჯირები) და 

მედინელი მუსლიმები (ენსარი) ერთმანეთში

დააძმობილა. ენსარმა მუჰაჯირები ჩაიხუტეს და რაც ქონდათ მათთანგაიუვეს.

ვედა ხუთბე: ვედა დამშვიდობებას ნიშნავს ხუთბე კი ქადაგებას. ისლამურ ტერმინოლოგიაში ვედა ხუთბე ცნობილია როგორც

 წმინდა შუამავლის (ს.ა.ვ) ჰიჯრით 10 წელს ზილხიჯჯეს თვის მეცხრე დღეს არაფატის ხეობაში, ჰაჯობისას

 გაკეთებული ბოლო ქადაგება. ქადაგებას 124 ათასი საჰაბი ესწრებოდა. ქადაგებიდან სამი თვის შემდეგ ალლაჰის შუამავალი (ს.ა.ვ)

 გარდაიცვალა 

ამიტომაც უწოდეს ამ ქადაგებას გამომშვიდობების ქადაგების მნიშვნელობის მქონე ვედა ხუთბე.

ზექათი: მატება, გამრავლება, სისუფთავე, ბარაქა, კარგი მდგომარეობა და ქება. რიოროგრც ისლამური ტერმინი კი 

გარკვეული ქონების ერთი ნაწილის ღვთისგულისათვის ღარიბებზე მიცემას ნიშნავს.

ზექათი ისლამის ხუთი საფუძვლიდან ერთ-ერთია და ჰიჯრით მეორე წელს მედინაში მუსლიმთათვის 

აუცილებლად გასაკეთებელ ღვთისმსახურებად დაწესდა. ყურანში: „ნამაზი უნაკლოდ შეასრულეთ და ზექათი გაეცით.....„ 

(ბაყარა 43, 110; ჰაჯ 78; ნურ 56; მუჯადელე 13; მუზემმილ 20) ნაბრძანებია.

            მუსლიმანი ქონების ერთი ნაწილის გაცემის ვალდებულების საკისრებლად, ჭკვიანი, ზრდასრული, 

და თავისუფალი (ტყვეობაში, მონობაში ან პარიმრობაში არ უნდა იმყოფებოდეს) უნდა იყოს; 

ვალი არ უნდა ქონდეს და პირველადი მოხმარების ქონების გარდა გარკვეული რაოდენობის სიმდიდრის ერთი წლის 

მანზილზე შემნახავი ვალდებული იმ ქონების ¼ ზექათად გასცეს.

            როგორც ყურანის თევბე სურას 60-ე აიეთშია ნაბრძანები ზექათი ღარიბებს, უძლურებს, ვალის მქონეს,

 გზაში დარჩენილ მგზავრებს, ალლაჰის გზაზე მყოფებს, ტყვეობასა და მონობაში მყოფებს უნდა მიეცეს. ზექათის 

გამცემს შეუძლია ზექათი ერთ კაცს მისცეს ან რამოდენიმე გაცს გაუყოს იგი. ზექათი დედაზე, მამაზე, ბებიაზე,

 ბაბუაზე, შვილებზე და შვილიშვილებზე არ გაიცემა. ასევე არამუსლიმანზე და მდიდარზე ზექათი არ გაიცემა.

მუნააფიყი: დაკარგვა, დაცცოტავება, დამალვა და მსგავსი მნიშვნელობის მქონე მუნააფიყი „ნ-ფ-ყ„ ბუძისგანაა წარმოებული,

 მრავლობითი ფორმაამუნააფიყუნ. როგორც ტერმინი კი, გულით ურწმუნო მაგრამ თავისი ურწმუნოების მფარველი ვინმე 

რომელიც მორწმუნესავით იქცევა და თავს მორწმუნედ ასაღებს. მუნააფიყის ასეთ საქციელს ნიფაყი ეწოდება.

ალლაჰი ყურანში ასე ბრძანებს: „ისეთ ადამიანები არსებობენ რომლებსაც არ სწამთ მაგრამ ალლაჰი და ის ქვეყანა ვიწამეთო 

ამბობენ.„(ბაყარა 8 ) და მათ ასე ახასიათებს: მუნააფიყები მორწმუნეებს ზურგს შეაქცევენ და ურწმუნოებს

 დაუმეგობრდებიან, ალლაჰის მოტყუებას ცდილობენ, ნამაზის ლოცვა ეზარებათ, არც მორწმუნეების

 მხარეს არიან და არც ურწმუნოების მათ შორის მიდი-მოდიან.

წმინდა შუამავალიც (ს.ა.ვ) მათ ასე ახასიათებს: „საუბრისას ტყუილს ამბობენ, მიცემულ სიტყვას

 ერ პატრონობენ, ამანათს ღალატობენ, (პატრონს არ დაუბრუნებენ ან რაიმე ზარალს მიაყენებენ)

 კამათის დროს იგინებიან.„ მუნაფიყები ერთი შეხედვით მორწმუნეებივით გამოიყურებიან ამიტომაც

 ამქვეყნად როგორც მუსლიმანები ისე ცხოვრობენ, მაგრამ იმქვეყნად ჯოჯოხეთის ყველაზე დაბალ საფეხურზე მოექცევიან.

მუჰაჯირი: მგზავრი, გადასახლებული, ემიგრანტი. ისლამის

ტერმინოლოგიაში მუჰაჯირი ეწოდება მათ ვინც მექადან ეთიოპიაში ანმედინაში გადასახლდა.
როდესაც მექაში კერპთაყვანისმცემელთა წამება მუსლიმებისთვის აუტანელიგახდა წმინდა შუამავალმა 

(ს.ა.ვ) მორწმუნეებს საკუთარი სახლების,ნათესავებისა და სამშობლოს მექას მიტოვებისა და ყველას ერთად

 მედინაშიგადასვლისკენ მოუწოდა, ეს მოვლენა მოხდა ჩვენი წელთაღრიცხვით 622წელს და აქედან იღებს

 სათავეს მუსლიმანური წელთაღრიცხვა და ჰიჯრიკალენდარი.

საჰაბი: მეგობარს ნიშნავს. მრავლობითი ფორმაა საჰაბე ან ასჰაბია. როგორცტერმინი კი, წმინდა შუამავლის (ს.ა.ვ)

 დროს მცხოვრები მუსლიმანირომელმაც წმინდა შუამავალი (ს.ა.ვ) დაინახა, ელაპარაკა, მასთან იმეგობრადა

 მუსლიმნად გარდაიცვალა.

 თუ ეს პიროვნება ქალია მას საჰაბიეეწოდება. 
საჰაბიების რაოდენობა ზუსტად არაა ცნობილი მაგრამ უმეტეს წყაროებშიმოცემულია რომ, წმინდა შუამავლის (ს.ა.ვ) 

დაკრძალვაზე ასიათასზე მეტისაჰაბე იმყოფებოდა. ბოლო საჰაბი 110 წელს გარდაიცვალა.

შეჰიდი: მცოდნე, მხედველი, მზად მყოფი, ამბის მომტანი, გათვითცნობიერებული, 

ამბის მომსწრე. მრავლობითი ფორმა შუჰედა დაეშჰადია.

არსებობს სამი სახის შეჰიდი:

1. ნამდვილი შეჰიდი: ისლამის დიდებისა და სამშობლოს დაცვისას ბრძოლაში დაღუპული მუსლიმანი. 
2. ამ პიროვნებებს დაბან და ქეფენში შეხვევა (მუსლიმანი ცხედარის შესახვევი ტილო) არ სჭირდებათ,
3.  ნამაზი ილოცება და სისხლიანი ტანისამოსით დაიკრძალება, როგორც უჰუდისა და ბედირის ომის შეჰიდები დაიკრძალნენ.
4. ჰუქმი შეჰიდი: ნამდვილი შეჰიდის პირობებიდან ერთი რომელიმეს ნაკლებობის გამო დაიბანება, 
5. ქეფენში შეიხვევა და დაიკრძალება. მებრძოლი რომელიც ომში დაიჭრება, განიკურნება და
6.  შემდეგ გარდაიცვლება ჰუქმი შეჰიდად ითვლება.
7.  მიწისძვრის, ხანძრის, წყალდიდობის, მეწყერის და მსგავსი ტრაგედიების შედეგად
8.  დაღუპული მუსლიმანებიც ჰუქმი შეჰიდებად ითვლებიან. 
9. ასევე წყალში დამხჩვალი, ქოლერისა და მალარიის შედეგად გარდაცვლილი ან მეცნიერების 
10. გზაზე გარდაცვლილი მუსლიმანებიც ჰუქმი შეჰიდებად ითვლებიან.
11. ამქვეყნიური საქმეების მიხედვით შეჰიდები: მუსლიმებთან ერთად ბრძოლაში 
12. დაღუპული ორპირები (მუნააფიყი) არიან. 
13. ესენიც დაუბანელად, ქეფენში შეუხვევლად, სისხლიანი ტანისამოსით დაიკრძალებიან.
14.  მაგრამ რწმენის არქონის გამო იმქვეყნად შეჰიდობის სამაგიეროს ვერ მიიღებენ. 
15. შეჰიდობა მუსლიმნებისთვის განკუთვნილი თვისებაა.
16.  არამუსლიმანი შეჰიდი ვერ იქნება.

ჰადისი: სიტყვა, ინფორმაცია, ახალი და მსგავსი მნიშვნელობის მქონეჰადისის მრავლობითი ფორმაა ეჰადის.
ჰადისი როგორც ტერმინი კი: წმინდა შუამავლის მუჰამედ (ს.ა.ვ)-ის სიტყვა,საქციელი და მის მიერ დამოწმებულ საქმეა. 

ჰადისისი სინონიმებია:სუნნეთი, ჰაბერი და ესერი.

წყარო: http://hadisgeorgia.tr.gg